提供基本语法和方法的 C 快速参考备忘单。
#include <stdio.h>
int main() {
printf("Hello World!");
return 0;
}
使用 gcc
编译 hello.c
文件
$ gcc -o hello hello.c
运行编译后的二进制文件(hello
)
$ ./hello
# 输出 => Hello World
int myNum = 15;
int myNum2; // 不赋值,然后再赋值
myNum2 = 15;
int myNum3 = 15; // myNum3 值为 15
myNum3 = 10; // 现在 myNum3 值为 10
float myFloatNum = 5.99; // 浮点数
char myLetter = 'D'; // 字符串
int x = 5;
int y = 6;
int sum = x + y; // 添加变量相加
// 声明多个变量
int x = 5, y = 6, z = 50;
const int minutesPerHour = 60;
const float PI = 3.14;
最佳实践
const int BIRTHYEAR = 1980;
// 这是一个注释
printf("Hello World!"); // 这是一个注释
/* 多行注释,上面的代码将打印出 Hello World!
到屏幕上,真是太棒了 */
printf("I am learning C.");
int testInteger = 5;
printf("Number = %d", testInteger);
float f = 5.99; // 浮点数
printf("Value = %f", f);
short a = 0b1010110; // 2 进制数字
int b = 02713; // 8 进制数字
long c = 0X1DAB83; // 16 进制数字
// 以 8 进制形似输出
printf("a=%ho, b=%o, c=%lo\n", a, b, c);
// 输出 => a=126, b=2713, c=7325603
// 以 10 进制形式输出
printf("a=%hd, b=%d, c=%ld\n", a, b, c);
// 输出 => a=86, b=1483, c=1944451
// 以 16 进制形式输出(字母小写)
printf("a=%hx, b=%x, c=%lx\n", a, b, c);
// 输出 => a=56, b=5cb, c=1dab83
// 以 16 进制形式输出(字母大写)
printf("a=%hX, b=%X, c=%lX\n", a, b, c);
// 输出 => a=56, b=5CB, c=1DAB83
int a1=20, a2=345, a3=700;
int b1=56720, b2=9999, b3=20098;
int c1=233, c2=205, c3=1;
int d1=34, d2=0, d3=23;
printf("%-9d %-9d %-9d\n", a1, a2, a3);
printf("%-9d %-9d %-9d\n", b1, b2, b3);
printf("%-9d %-9d %-9d\n", c1, c2, c3);
printf("%-9d %-9d %-9d\n", d1, d2, d3);
输出结果
20 345 700
56720 9999 20098
233 205 1
34 0 23
%-9d
中,d
表示以 10
进制输出,9
表示最少占 9
个字符的宽度,宽度不足以空格补齐,-
表示左对齐
char greetings[] = "Hello World!";
printf("%s", greetings);
访问字符串
char greetings[] = "Hello World!";
printf("%c", greetings[0]);
修改字符串
char greetings[] = "Hello World!";
greetings[0] = 'J';
printf("%s", greetings);
// 输出 "Jello World!"
另一种创建字符串的方法
char greetings[] = {'H','e','l','l','\0'};
printf("%s", greetings);
// 输出 "Hell!"
C
没有 String 类型,使用 char
类型并创建一个字符 array
int time = 20;
if (time < 18) {
printf("再会!");
} else {
printf("晚上好!");
}
// 输出 -> "晚上好!"
int time = 22;
if (time < 10) {
printf("早上好!");
} else if (time < 20) {
printf("再会!");
} else {
printf("晚上好!");
}
// 输出 -> "晚上好!"
int time = 20;
(time < 18) ? printf("再会!") : printf("晚上好!");
int day = 4;
switch (day) {
case 3: printf("周三"); break;
case 4: printf("周四"); break;
default:
printf("期待周末");
}
// 输出 -> "周四" (day 4)
int i = 0;
while (i < 5) {
printf("%d\n", i);
i++;
}
注意:不要忘记增加条件中使用的变量,否则循环永远不会结束,成为“死循环”!
int i = 0;
do {
printf("%d\n", i);
i++;
} while (i < 5);
int i;
for (i = 0; i < 5; i++) {
printf("%d\n", i);
}
int i;
for (i = 0; i < 10; i++) {
if (i == 4) {
break;
}
printf("%d\n", i);
}
在 i
等于 4
时跳出循环
int i;
for (i = 0; i < 10; i++) {
if (i == 4) {
continue;
}
printf("%d\n", i);
}
示例跳过 4
的值
int i = 0;
while (i < 10) {
if (i == 4) {
break;
}
printf("%d\n", i);
i++;
}
int i = 0;
while (i < 10) {
i++;
if (i == 4) {
continue;
}
printf("%d\n", i);
}
int myNumbers[] = {25, 50, 75, 100};
printf("%d", myNumbers[0]);
// 输出 25
更改数组元素
int myNumbers[] = {25, 50, 75, 100};
myNumbers[0] = 33;
printf("%d", myNumbers[0]);
循环遍历数组
int myNumbers[] = {25, 50, 75, 100};
int i;
for (i = 0; i < 4; i++) {
printf("%d\n", myNumbers[i]);
}
设置数组大小
// 声明一个由四个整数组成的数组:
int myNumbers[4];
// 添加元素
myNumbers[0] = 25;
myNumbers[1] = 50;
myNumbers[2] = 75;
myNumbers[3] = 100;
enum week { Mon = 1, Tues, Wed, Thurs, Fri, Sat, Sun };
定义枚举变量
enum week a, b, c;
enum week { Mon = 1, Tues, Wed, Thurs, Fri, Sat, Sun } a, b, c;
有了枚举变量,就可以把列表中的值赋给它
enum week { Mon = 1, Tues, Wed, Thurs, Fri, Sat, Sun };
enum week a = Mon, b = Wed, c = Sat;
// 或者
enum week{ Mon = 1, Tues, Wed, Thurs, Fri, Sat, Sun } a = Mon, b = Wed, c = Sat;
enum week {Mon = 1, Tues, Wed, Thurs} day;
scanf("%d", &day);
switch(day){
case Mon: puts("Monday"); break;
case Tues: puts("Tuesday"); break;
case Wed: puts("Wednesday"); break;
case Thurs: puts("Thursday"); break;
default: puts("Error!");
}
// 创建一个整数变量来存储我们从用户那里得到的数字
int myNum;
// 要求用户输入一个数字
printf("请输入一个数字: \n");
// 获取并保存用户输入的号码
scanf("%d", &myNum);
// 输出用户输入的数字
printf("您输入的数字: %d", myNum);
// 创建一个字符串
char firstName[30];
// 要求用户输入一些文本
printf("输入您的名字: \n");
// 获取并保存文本
scanf("%s", firstName);
// 输出文本
printf("Hello %s.", firstName);
创建变量时,会为该变量分配一个内存地址
int myAge = 43;
printf("%p", &myAge);
// 输出:0x7ffe5367e044
要访问它,请使用引用运算符 (&
)
int myAge = 43; // 一个 int 变量
printf("%d", myAge); // 输出 myAge(43)的值
// 输出 myAge 的内存地址(0x7ffe5367e044)
printf("%p", &myAge);
int myAge = 43; // 一个 int 变量
int* ptr = &myAge; // 名为 ptr 的指针变量,用于存储 myAge 的地址
printf("%d\n", myAge); // 输出 myAge (43) 的值
printf("%p\n", \&myAge); // 输出 myAge 的内存地址(0x7ffe5367e044)
printf("%p\n", ptr); // 用指针(0x7ffe5367e044)输出myAge的内存地址
int myAge = 43; // 变量声明
int* ptr = &myAge; // 指针声明
// 参考:用指针输出 myAge 的
// 内存地址(0x7ffe5367e044)
printf("%p\n", ptr);
// 取消引用:用指针输出 myAge 的值 (43)
printf("%d\n", *ptr);
int myNum = 100 + 50;
int sum1 = 100 + 50; // 150 (100 + 50)
int sum2 = sum1 + 250; // 400 (150 + 250)
int sum3 = sum2 + sum2; // 800 (400 + 400)
Operator | Name | Description | Example |
---|---|---|---|
+ | 加 | 将两个值相加 | x + y |
- | 减 | 从另一个值中减去一个值 | x - y |
* | 乘 | 将两个值相乘 | x * y |
/ | 除 | 将一个值除以另一个 | x / y |
% | 取模 | 返回除法余数 | x % y |
++ | 增量 | 将变量的值增加 1 | ++ |
-- | 乘量 | 将变量的值减 1 | --x |
符号 | 示例 | 如同 |
---|---|---|
= | x = 5 | x = 5 |
+= | x += 3 | x = x + 3 |
-= | x -= 3 | x = x - 3 |
*= | x *= 3 | x = x * 3 |
/= | x /= 3 | x = x / 3 |
%= | x %= 3 | x = x % 3 |
&= | x &= 3 | x = x & 3 |
|= | x |= 3 | x = x | 3 |
^= | x ^= 3 | x = x ^ 3 |
>>= | x >>= 3 | x = x >> 3 |
<<= | x <<= 3 | x = x << 3 |
int x = 5;
int y = 3;
printf("%d", x > y);
// 返回 1(真),因为 5 大于 3
符号 | 名称 | 示例 |
---|---|---|
== | 等于 | x == y |
!= | 不等于 | x != y |
> | 大于 | x > y |
< | 小于 | x < y |
>= | 大于或等于 | x >= y |
<= | 小于或等于 | x <= y |
比较运算符用于比较两个值
符号 | 名称 | 说明 | 示例 |
---|---|---|---|
&& | 与 逻辑 | 如果两个语句都为真,则返回真 | x < 5 && x < 10 |
|| | 或 逻辑 | 如果其中一个语句为真,则返回真 | x < 5 || x < 4 |
! | 非 逻辑 | 反转结果,如果结果为真则返回假 | !(x < 5 && x < 10) |
unsigned int a = 60; /* 60 = 0011 1100 */
unsigned int b = 13; /* 13 = 0000 1101 */
int c = 0;
c = a & b; /* 12 = 0000 1100 */
printf("Line 1 - c 的值是 %d\n", c );
c = a | b; /* 61 = 0011 1101 */
printf("Line 2 - c 的值是 %d\n", c );
c = a ^ b; /* 49 = 0011 0001 */
printf("Line 3 - c 的值是 %d\n", c );
c = ~a; /*-61 = 1100 0011 */
printf("Line 4 - c 的值是 %d\n", c );
c = a << 2; /* 240 = 1111 0000 */
printf("Line 5 - c 的值是 %d\n", c );
c = a >> 2; /* 15 = 0000 1111 */
printf("Line 6 - c 的值是 %d\n", c );
运算符 | 描述 | 实例 |
---|---|---|
& | 按位与操作,按二进制位进行"与"运算 | (A & B) 将得到 12 即为 0000 1100 |
| | 按位或运算符,按二进制位进行"或"运算 | (A | B) 将得到 61 即为 0011 1101 |
^ | 异或运算符,按二进制位进行"异或"运算 | (A ^ B) 将得到 49 即为 0011 0001 |
~ | 取反运算符,按二进制位进行"取反"运算 | (~A) 将得到 -61 即为 1100 0011 |
<< | 二进制左移运算符 | A << 2 将得到 240 即为 1111 0000 |
>> | 二进制右移运算符 | A >> 2 将得到 15 即为 0000 1111 |
数据类型 | 大小 Size | 范围 Range | 描述 Description |
---|---|---|---|
char | 1 字节 | −128 ~ 127 | 单个字符/字母/数字/ASCII |
signed char | 1 字节 | −128 ~ 127 | - |
unsigned char | 1 字节 | 0 ~ 255 | - |
int | 2 到 4 字节 | −32,768 ~ 32,767 | 存储整数 |
signed int | 2 字节 | −32,768 ~ 32,767 | |
unsigned int | 2 字节 | 0 ~ 65,535 | |
short int | 2 字节 | −32,768 ~ 32,767 | |
signed short int | 2 字节 | −32,768 ~ 32,767 | |
unsigned short int | 2 字节 | 0 ~ 65,535 | |
long int | 4 字节 | -2,147,483,648 ~ 2,147,483,647 | |
signed long int | 4 字节 | -2,147,483,648 ~ 2,147,483,647 | |
unsigned long int | 4 字节 | 0 ~ 4,294,967,295 | |
float | 4 字节 | ||
double | 8 字节 | ||
long double | 10 字节 |
// 创建变量
int myNum = 5; // 整数
float myFloatNum = 5.99; // 浮点数
char myLetter = 'D'; // 字符串
// 高精度浮点数据或数字
double myDouble = 3.2325467;
// 打印输出变量
printf("%d\n", myNum);
printf("%f\n", myFloatNum);
printf("%c\n", myLetter);
printf("%lf\n", myDouble);
数据类型 | 说 明 |
---|---|
char | 字符型 |
short | 短整型 |
int | 整型 |
long | 长整型 |
float | 单精度浮点型 |
double | 双精度浮点型 |
void | 无类型 |
格式说明符 | 数据类型 |
---|---|
%d 或 %i | int 整数 |
%f | float 单精度的十进制类型 |
%lf | double 高精度浮点数据或数字 |
%c | char 字符 |
%s | 用于 strings 字符串 |
short | int | long | |
---|---|---|---|
8 进制 | %ho | %o | %lo |
10 进制 | %hd | %d | %ld |
16 进制 | %hx / %hX | %x / %X | %lx / %lX |
int myNum = 5;
float myFloatNum = 5.99; // 浮点数
char myLetter = 'D'; // 字符串
// 打印输出变量
printf("%d\n", myNum);
printf("%f\n", myFloatNum);
printf("%c\n", myLetter);
指令 | 描述 |
---|---|
#define | 定义宏 |
#include | 包含一个源代码文件 |
#undef | 取消已定义的宏 |
#ifdef | 如果宏已经定义,则返回真 |
#ifndef | 如果宏没有定义,则返回真 |
#if | 如果给定条件为真,则编译下面代码 |
#else | #if 的替代方案 |
#elif | 如果 #if 条件为假,当前条件为真 |
#endif | 结束一个 #if……#else 条件编译块 |
#error | 当遇到标准错误时,输出错误消息 |
#pragma | 使用标准化方法,向编译器发布特殊的命令到编译器中 |
// 所有的 MAX_ARRAY_LENGTH 替换为 20
#define MAX_ARRAY_LENGTH 20
// 系统库中获取 stdio.h
#include <stdio.h>
// 本地目录中获取 myheader.h
#include "myheader.h"
#undef FILE_SIZE
#define FILE_SIZE 42 // 取消已定义并定义为 42
宏 | 描述 |
---|---|
__DATE__ | 当前日期,一个以 "MMM DD YYYY" 格式表示的字符常量 |
__TIME__ | 当前时间,一个以 "HH:MM:SS" 格式表示的字符常量 |
__FILE__ | 这会包含当前文件名,一个字符串常量 |
__LINE__ | 这会包含当前行号,一个十进制常量 |
__STDC__ | 当编译器以 ANSI 标准编译时,则定义为 1 |
ANSI C
定义了许多宏,您可以使用这些宏,但是不能直接修改这些预定义的宏
#include <stdio.h>
int main() {
printf("File :%s\n", __FILE__);
printf("Date :%s\n", __DATE__);
printf("Time :%s\n", __TIME__);
printf("Line :%d\n", __LINE__);
printf("ANSI :%d\n", __STDC__);
}
一个宏通常写在一个单行上。
#define message_for(a, b) \
printf(#a " 和 " #b ": 我们爱你!\n")
如果宏太长,一个单行容纳不下,则使用宏延续运算符 \
#include <stdio.h>
#define message_for(a, b) \
printf(#a " 和 " #b ": 我们爱你!\n")
int main(void) {
message_for(Carole, Debra);
return 0;
}
当上面的代码被编译和执行时,它会产生下列结果:
Carole 和 Debra: 我们爱你!
需要把一个宏的参数转换为字符串常量时,使用字符串常量化运算符 #
#include <stdio.h>
#define tokenpaster(n) printf ("token" #n " = %d", token##n)
int main(void){
int token34 = 40;
tokenpaster(34);
return 0;
}
#include <stdio.h>
#if !defined (MESSAGE)
#define MESSAGE "You wish!"
#endif
int main(void) {
printf("Here is the message: %s\n", MESSAGE);
return 0;
}
int square(int x) {
return x * x;
}
宏重写上面的代码,如下:
#define square(x) ((x) * (x))
宏名称和左圆括号之间不允许有空格
#include <stdio.h>
#define MAX(x,y) ((x) > (y) ? (x) : (y))
int main(void) {
printf("Max between 20 and 10 is %d\n", MAX(10, 20));
return 0;
}